all colors and cares glaze to gray, shriveled and stricken to dots.

największe dylematy i rozkminy zaczynają się dopiero po studiach. bo czy można do końca życia żyć od wypłaty do wypłaty w wynajętych kilkunastu metrach? a ja tylko chciałabym móc sobie kupić jakiegoś kwiatka, może obrus albo dywan, wybrać kolor ścian i płytki w łazience i marzę o tym, żeby kiedyś przyszedł czas, że nie będę musiała pół roku odkładać pieniędzy i żyć ledwo nad kreską, żeby móc wyciągnąć paszport na kilka dni. życie przewartościowało się samo, niestety.

z uzależnień zostały mi tylko amerykańskie seriale i dobre jedzenie. reszty się pozbyłam, przynajmniej na razie. pozostałych pozbywać się nie mam zamiaru póki co.

tęsknię za berlinem. to dziwne tym bardziej, że ostatnio przywitał mnie tak chłodno.

tak, możesz mieć dom i kilkaset tysięcy na koncie. ale w gruncie rzeczy, to i tak nic nie zmienia.

najlepiej czuję się w pustym mieszkaniu. to chyba oznacza, że powinnam mieszkać sama.

oczekiwania i wymagania nigdy się nie skończą. powoli przestaję się łudzić. kiedy udaje się osiągnąć bądź poradzić sobie z jednymi, nagle pojawiają się kolejne. bez zapowiedzi. teraz te sprzed kilku lat wydają się strasznie błahe, choć przecież wtedy były najpoważniejszą rzeczą na świecie.

książki czasem też muszą trafić w odpowiedni moment. przeczytane kiedyś dwa razy do połowy dla mnie to samo nie zaciekawiło tak jak inne, teraz dociera ze zdwojoną siłą, a słowa i zdania tną we wszystkich kierunkach.

tan chłopak jest jednym z największych odkryć ostatnich lat, zaraz po the weeknd i purity ring. repeat milion do porzygu.