come on take a ride, the city looks so dull.

muzyka kamp! przywodzi mnóstwo ciepłych myśli i fajnych obrazów z przeszłości. pierwszy open'er, którym zaciągało się jak najlepszym na świecie papierosem. a rok później w śp. łodzi kaliskiej razem z m. byliśmy świadkami jak chłopaki nie mieli gdzie zejść przed bisami. tęsknię za takimi momentami.

i nie mogę pojąć jak można wypuścić taką płytę pod koniec listopada. to powinno być prawnie zabronione, bo może powodować depresję i myśli samobójcze. 

kamp! - cairo

pain and misery always hit the spot. knowing you can't lose what you haven't got.

berlin wita nas słońcem, by później dać sporo chłodu. travelowy głód obudził się z dość głębokiego snu i chce więcej. w głowie układam więc plan, by w kwietniu znów sięgnąć po plecak i wsiąść w pociąg.

kolejny dyplom na koncie. i myślę, że na to życie już wystarczy.

życie stało się bardzo monotonne. każdy dzień wygląda tak samo, zaczyna i kończy się o tej samej godzinie, składa się z tych samych posiłków, tych samych twarzy. póki co approved. do wiosny.